ALKOHOL – DLACZEGO JESTEŚMY PIJANI?

Przypomnij sobie jedną z pijackich historii.

Już?

Niech zgadnę – zaczęło się od paru drinków. Może kilku za dużo. Historia zaczęła podążać swoją własną, nie zawsze przemyślaną, drogą. Ktoś nie przemyślał swoich słów, ktoś zrobił coś głupiego. Następnego dnia najważniejsze były dwa pytania – co właściwie się działo i jak do tego doszło?

Dlaczego po paru głębszych robimy rzeczy, o których nie pomyślimy na trzeźwo? I skąd w nas odwaga, żeby zawładnąć parkietem, mimo że o tańcu wiemy tyle co o cyklu rozwojowym konika polnego?

Nasz układ nerwowy składa się z dwóch części, które wzajemnie się kontrolują – pobudzającej i hamującej. Pierwsza wyzwala w neuronach wyładowania elektryczne, przewodzi pobudzenie i powoduje konkretny efekt – na przykład ruchy mięśni. Druga, utrudnia przewodzenie oraz zabezpiecza nas przed niekontrolowanymi reakcjami oraz zachowaniem.

Przez większość czasu te dwa układy działają w pełnej harmonii, dając nam możliwość świadomego zachowania, myśli, ruchów, mowy i każdej innej czynności. Zakłócenie tej równowagi powoduje wiele chorób, choćby zespół Parkinsona, padaczki, czy depresje.

W działaniu alkoholu na organizm, kluczowe są dwie kwestie – depresja układu nerwowego oraz różnica wrażliwości części pobudzającej i hamującej.

Pierwsze pojawia się przygaszenie części hamującej. Niekontrolowana część stymulująca może pozwolić sobie na więcej. Cichy głos w naszej głowie, który nazywamy „zdrowym rozsądkiem” zostaje dosłownie wyłączony. Jego miejsce zajmuje odwaga, agresja i pełno mniej lub bardziej szalonych pomysłów. Ruchy stają się mało precyzyjne, co skutkuje paroma rozbitymi szklankami oraz upadkami w najmniej spodziewanych momentach (mogą je jeszcze powodować zawroty głowy, spowodowane zmianą gęstości płynu w błędniku) 

Przy dalej rosnącej dawce alkoholu, aktywność zaczyna tracić część pobudzająca. Wesoły, pełen zabawy nastrój zaczyna się ulatniać, pojawia się zmęczenie i senność. Nogi zamiast rwać się do tańca, wydają się ciężkie, a myśli zaczynają wędrować w stronę wygodnego łóżka.

Gorsze konsekwencje czekają na tych, którzy kontynuują picie. Aby obronić się przed trucizną, nasz mózg wywoła nudności i wymioty. W miarę zwiększania się odsetka alkoholu we krwi, człowieka dopada patologiczna senność, która w zimie może to oznaczać śmierć z wychłodzenia. Dalsze promile przynoszą kolejne skutki. Wpływając na ośrodek oddechowy zaburzają wentylację, czasami prowadzą do uduszenia a wpływając na serce – zmieniają jego rytm czasami je zatrzymując.

Wódkę dostaniemy w każdym osiedlowym sklepie. Tylko od nas zależy, czy będzie miłym dodatkiem do zabawy, czy groźną trucizną.